Historie og forskning

Bu calisma, 1915 yilinda gerceklesen tehcirin, Soykirim Sozlesmesi’ndeki soykirim tanimina uyup uymadigi sorusunu yanitlamaya calismaktadir. Bunu yaparken de calismanin, sozlesmesinin sinirlari icerisinde kalmasini amaclamakta,, Turk ve Ermeni tarih anlatilarini hukuki temelde karsilastirmaktadir. Tehcirin, Osmanli Ermenileri icin istenmeyen trajik sonuclar dogurdugunu soylerken, hukuken soykirim kastinin varligi iddiasinin mesru bir tartisma konusu oldugunu savunmaktadir. Ermeni soykirimi iddialarinin gecerliligini sorgulamak hicbir sekilde tehcir sirasinda Ermenilerin cektigi acilarin inkari anlamina gelmemektedir. Bu sorgulama, tek ve tartismasiz bir gercekmis gibi sunulan Ermeni soykirimi  iddialarini elestirmek ve 1915 yilinda gerceklesen tehcire dair alternatif okumalara izin verecek akademik tartismaya imkan saglamak icin yapilmalidir.

Canakkale; alti asir uc kitaya hukmeden sanli Osmanlinin son zaferi ve İstiklal harbimizin habercisi…

„Yedi Düvel‟in „hasta adam‟ dedikleri Osmanliya son darbeyi vurmak isterken kazdiklari kuyuya dustukleri yer…

İki yuzelli bini askin sehidin kaniyla sulanan vatan topragi…

Cenab-ı Hakkın (c.c.) inayetiyle, Hz. Peygamberin (a.s.m.) ruhaniyetiyle hazir bulundugu, Allah ve Peygamber askiyla gozunu kirpmadan, korkusuzca dusmana karsi koyan Mehmetcigin tarih yazdigi altin sayfa…

Dusmanin dahi kahramanligini, insanligini ovdugu Mehmetcigin yazdigi bir destan Canakkale…

Aslında Canakkale Zaferi icin ne soylense az… Yillar suren titiz arastirmalarin sonucu olan bu eser, gercek tarihin nasil ve kimler tarafindan yazildigini ortaya koyuyor; tabii ki ibret almasini bilenler icin…

Adi: Kayi Han Boyu…

Malazgirt Zaferinden sonra Anadolu’ya akan yuzlerce boydan sadece biri… Oylesine kucuk ki, goc kollarinin icinde yitip gitmis gibi…
Kucuk, ama inancli: Dunya otesi ebedî emelleri ve idealleri olduğu içindir ki, Anadolu topraklarinda yeniden dirilisi sadece o gerceklestirebiliyor.

Vuslatin ilk duragi Sogut… Vurusa-barisa Sogut’e gelip yerlesen Kayi Hanlilar, goclerle orulen emellerini besleyip devletlestirecek, oradan Bizans’a uzanarak Peygamber mujdesine ulasacaktir.
Bu muhtesem bir olusun hikâyesidir. Hedefini iyi tespit etmiş ve kendisini hedefe kilitlemis toplumlarin neler yapabilecegine Kayi Han Boyu’nun yaptiklari sahittir.

Dünyanın 4 bir yanindan 24 kadinin ilham verici yasamlarini okumaya hazir misiniz?

Bilimde, sporda, sanatta ve daha bircok alanda fark olusturan kadinlarin hikâyelerini anlatmaya devam ediyor.

Bu kitapta da kendilerine “yakistirilmayan‟, basaracaklarina “inanılmayan” işleri sirtlanan kadinlarin azim dolu hikâyelerini okuyacaksiniz.

„Filmler asla „sadece film‟ ya da bizleri eglendirmeyi ve dolayisiyla dikkatimizi dagitarak bizi toplumsal gercekligimizle ilgili asil sorunlardan ve mucadelelerden uzaklastirmayi amaclayan hafif kurgular degildir. Filmler yalan soylarken bile toplumsal yapimizin can evindeki yalani soylersler. Bu nedenle, elinizdeki kitabi yanlizca filmlerin toplumsal gercegi nasil yansittigi ya da mesrulastirdigiyle ilgilenenler degil, toplumlarimizin nasil olup da kendilerini ancak filmler araciligiyle yeniden urettigi konusunda fikir sahibi olmak isteyenler de okumali. Uzun lafin kisasi, tam da bu sebepten dolayi Filmlerle Sosyoloji’yi hemen hemen herkes okumali.‟
— Slavoj Zizek.

Yeni Türk filmlerinin bize “hayalet evleri” anlattığını söylüyor Asuman Suner. Terk ettiğimiz, kimi zaman zorla boşalttırılmış, içinde hayaletlerin dolaştığı, tekinsiz, ürkütücü evler bunlar. Ama aynı zamanda bir türlü tam olarak geride bırakamadığımız, özlem duyduğumuz, karşısında çocuklaştığımız, döndüğümüzde eskisi gibi bulamadığımız, sürekli “hayalini kurduğumuz” evler…

İncelemenin merkezinde Türk sinemasının son dönemdeki belli başlı yapıtları, örneğin Masumiyet, Mayıs Sıkıntısı, Tabutta Rövaşata, Eşkıya, Vizontele gibi filmler ve bu verimi borçlu olduğumuz önde gelen yönetmenler var: Zeki Demirkubuz, Nuri Bilge Ceylan, Yılmaz Erdoğan, Yeşim Ustaoğlu ve diğerleri. Yeni Türk sineması Türkiye’de “aidiyet” meselesi etrafındaki gerilimleri gözleyebileceğimiz verimli bir kültürel zemin sunuyor. Hem bu gerilimlere tanıklık ederek, kamusal alanda söze dökülemeyen endişe ve fantazileri gösteren kültürel bir alan açıyor hem de eleştirel bir müdahale platformu oluşturuyor.

Kültürel inceleme konusu olarak ele aldığı bu yeni Türk sinemasının, artık “ulusal sinema” çerçevesi içine sığmadığını düşünen Suner’in, zihnimizi farklı görme biçimlerine kışkırtan, elimize yeni kuramsal araç gereçler veren kitabı yetkin bir akademik çalışma. Üstelik arkadaşınızdan film dinler gibi okuyabileceğiniz bir kitap. Yazarın henüz görmemiş olduğunuz filmler hakkında bile olsa, kolaylıkla takip edebilmenizi sağlayan canlı betimlemeleri ve başarılı anlatımı sayesinde mümkün oluyor bu.

Sultan Abdulhamid’in dostu, sir kutusu Tahsin Pasa’nin romani: Hunkarim…

Sultan Abdulhamid’in cevresinde guvenebilecegi tek bir kisi bile yoktu ta ki Tahsin Pasa’yi bulana kadar.
Tahsin Pasa, asktan ve muhabbetten anlayan, devletine ve Hunkarina sonsuz sadakatle bagli, iyi bir egitim ve aile terbiyesinden gecmis bir devlet adami. Hünkar’in Tahsin’e sonsuz guveni ile Tahsin’in Hunkar’ina sonsuz sadakati…Ve herkesi kisnandran bir sirdaslik, dostluk, kardeslik…

Insan haklari kavrami cagdas soylemde en guclu fikirlerden birini temsil eder. Bireyciligin ve zengin olmanin yasamdaki en onemli seyler olarak goruldugu ve ayni zamanda eylemlerimizi yargilamak icin daha onceden guvenli olan ahlaki konumlarimizin post-modern bir gorecelilikle degismis gorundugu iktisadi bir kuresellesme caginda, insan haklari fikri, insanlik degerlerini yeniden ileri surmenin yollarini arayanlar icin, alternatif bir ahlaki referans noktasi saglar.

Bu kitap insan haklarinin onemli oldugu ve bunlarin genel olarak insani hizmetler alanindaki meslekler ve ozelde de sosyal hizmet uzmanlari icin ozellikle onemli oldugu inanciyla yazildi. Sosyal hizmeti insan haklari meslegi olarak cercevelendirerek, onun karsilastigi sorunlarin ve ikilemlerin bircoguna yeni bir isik altinda bakabiliriz.

Dahasi insan haklari, sosyal hizmet uzmanlarina hem “muracaatci”lariyla gundelik duzeydeki hem de topluluk gelisimi, politik savunusu ve aktivizm duzeyindeki uygulamalari icin ahlaki bir temel saglar.

Kitap uluslararasi bir bakis acisindan yazildi. Her ne kadar sosyal hizmet uygulamasinin, icinde konumlandirildigini kultur ve toplumla daima baglamsallastirilmasi zorunluysa da, insan haklari, paylasilan bir insanlik ve kuresel yurttaslik fikirleri uzerine temellenen evrenselci bir soylemdir. Bu nedenle kitabin farkli ulusal ve kulturel ortamlarda kullanim bulmasi umut edildi.

Tarihte İslam ve bati medeniyetleri kadar yakin iliski içinde olan baska iki uygarlik gorulmemistir. Catisma, rekabet, uzlasma ve birlikte yasama bicimlerine burunen bu iliskinin tarihi, ayni zamanda farkli „ben‟ tasavvurlarinin ve „oteki‟ algilarinin tarihidir. Bu calisma, iki medeniyet arasindaki iliskileri tarihî seyri icerisinde incelemekte ve gunumuz sorunlarini bu tarihî arka plana dayanarak tahlil etmektedir. İslâm’in tarih sahnesine ciktigi vıı. Yuzyildan orta Cag’a, hacli seferlerinden Endulus’e, Avrupali gezginlerden oryantalistlere ve gunumuzun populer kultur eserlerine kadar İslam ve bati kavramlarinin nasil algilandigi, farkli algilama bicimlerinin gercekligin yerine nasil konuldugu ve bunlarin hangi gerginlik alanlarini urettigi carpici Orneklerle anlatilmaktadir.

Bu calismada, Kur’an-i Kerim, hadisler ve Hz. Peygamber (s.a.v.) doneminde yasamis olaylar uzerinden, bugun de varligi siddetli bir sekilde hissedilen irkcik olgusu ele alinarak insanlara kendi akraba ve irkdaslarina duyabilecekleri sevginin makul sinirlari çizilmeye calisilacaktir. Ayrica bu makul sinirin asilmasi durumlarinda Muslumanlarin bundan gorecekleri zararlar da bir ibret vesilesi olmasi icin aktarilacaktir. Sunacagimiz misaller Hz. Peygamber (s.a.v.) doneminde yasamis olaylar olsa da nihayetinde, o gun yasanan problemler ile bugun yasanan problemler arasinda oz itibariyle ciddi bir farklilik bulunmamaktadir.

İslam’a girenlerin ifadelerinden ortaya cikan genel tablo, Bati toplumunun asiri sekuler hale geldigini ve bu durumun onlari bir “manevî alan” arayisina surukledigini gostermektedir. Bu insanlarin İslam’la karsilastiklari zaman ona ilgi duymalarinin sebebi, İslam’in net ve kesin degerlere sahip oldugunu gormeleridir. Batililarin ihtida hadisesinde vurgulanmasi gereken en onemli nokta sudur:

Muhtediler kendi dinlerinin inanc prensiplerine karsi cikmaktan ziyade, dinin ve onun kurumlarinin cagdas dunyanin isteklerine izin vermesine veya en azindan bunlara karsi cikmamasina isyan etmektedirler. Zaten İslam’la tanismadan once Bati’da yayginlasan yeni dinî hareketler’de bir arayis icinde olanlarin temel hareket noktasi bu olmustur.

Hedef, materyalist ve sekuler topluma alternatif bulmaktir. O halde İslam’a girme eylemiyle kisi sadece ismen bagli oldugu Hiristiyanlik’tan İslam’a gecisi degil, ayni zamanda ve belki de daha ozel olarak sekuler’den kutsal’a ya da manevî olana gecisi gerceklestirmektedir.

Bu kutsalligi iceren İslam, sekulerizme karsi Hiristiyanlik ve onun olusturdugu Bati kultununden daha fazla kapalidir ve muhtedilerin gozunde sekuler Bati toplumunun degerlerine bir alternatif sunmaktadir. Din psikolojisi profesoru Ali Kose’nin İngiltere’de Musluman olan İngilizler uzerine yaptigi 1994 tarihli doktora tezine dayanan kitap, konuyu psikolojik, sosyal ve kulturel etkenler acisindan etrafli bir sekilde ele aliyor.

Son padisah Sultan Vahideddin ile son halife Abdulmecid Efendi’nin torunu olan Neslişah Osmanoglu, alti asirlik osmanli İmparatorlugu’nun yikilistan once dunyaya gelmis son prensesi idi…

1921’in 4 Şubatinda dunyaya gelmis ve Osmanoglu ailesinin mensuplarinin kaydedildigi Hanedan Defteri onun ismi ile noktalanmisti… Neslisah Osmanoglu maceralarla ve huzunlerle dolu bir hayat yasadi. Saraylarda gecen cocukluk senelerini ardarda gelen surgunler ve sorunlar takip etti.

Gelin olarak gittigi yabanci bir memleketin first lady’si iken ihtilâl ve darbe ruzgârlarina yakalandi, ihtisamin zirvesinden askerî mahkemelerin catik kasli hâkimlerinin onune, tehlike dolu gunlere suruklendi…

Uc yasinda kovuldugu vatanina, Turkiye’ye ise ancak 40 yasindan sonra donebildi…

İlber Ortayli´nin Osmanli ekseninde gelistirdigi tarihcilik cizgisinde bir demet. Kitapta „Osmanli Barisi‟ merkezde olmak kaydiyla Osmanli aydinindan hosgoruyle, Turk aile yapisi ve son asirda ugradigi dejenerasyonun boyutlarindan Osmanli saraylarinin 19. yuzyilda gecirdiği degisimlere; medresenin son gunesi dedigi Cevdet Pasa´nin Avrupa tarihini nasil okudugundan Tanzimat´in tarikatlara bakisina ve nihayet tarihten gelen marazi taraflarimizin yogun olarak analiz edildigi cok yonlu bir caba ile karsilasacaksiniz.

Osmanli Turkcesi uzerine yazilan gunumuz kitaplari dilbilgisi ve metin transkripsiyonu uzerine odaklanmistir. Bu kitaplar onemli bir gorev ifa etseler de el yazisinin okunmasi adina yetersiz kalmaktadirlar. Ozellikle ogrenciler acisindan bakildiginda matbu harfler ile el yazisinin okunmasi arasinda ciddi farklar bulunmaktadir ve bu durum onların belge okumada zorlanmalarina neden olmaktadir. Iste bu kitap, belli bir seviyede Osmanli Turkcesi dilbilgisine hakim olanlarin el yazisina gecisinde rehberlik etme adina kaleme alinmistir. Calismanin bu konudaki boslugun doldurulmasina onculuk etmesi dilegiyle…

Yavuz Bahadıroğlu’nun ilk romanıdır.

Küçük çocuk Aykut’un dede bildiği Akça tarafından akıncı olarak yetiştirilişi, sonra Sungur Alp’in oğlu olduğunu öğrenişi, babasını Selikos adlı bir Bizans şövalyesi tarafından haince öldürüldüğünü öğrenen Aykut, Akça’nın verdiği isimle Sunguroğlu adını alır. Selikos’tan intikam alma yemini etmesiyle Atı Şahin ve köpeği Düka ile Söğüt’ten ayrılıp serhat boylarına doğru yol alır. Bir süre Orhan Gazi’nin emrinde çeşitli görevler alir. Arkada Akça dedeyi, nineyi ve onların Sunguroğlu’na sevdalı kızı Nilüfer’i gözü yaşlı bırakmıştır.

Romanın başlangıç kısmında Sunguroglu Sogut’e doner. Sogut’e ulastiginda Akca Dede’ninoldugunu duyar ve koylulerin cenazeyi go,duklerini gorunce mezarliga kosar. Nilufer ve annesi gozyaslari icindedir. Sogut’te Aykut ismiyle bilinen Sunguroglu artik ciftci olacak ve Nilufer ile annesini gecindirecektir. Ama uc ay sonra Saltuk gelip, Sunguroglu’nun Bursa’dan cagrildigini haber verince, Nilufer’i ve annesini yanina alip Bursa’ya yol alir. Orhan Gazi, Sunguroglu’dan Bizans gitmesini ve oradaki durumu Bursa’ya rapor etmesini ister. Sıirasi gelince karisilklik cikaracak, daha sonra Bursa’dan verilecek bir emirle Bozcaada’da esir bulunan eski Bizans imparatoru kurtarilacak ve tekrar Bizans tahtina oturtulacaktir. Sunguroglu hareketli bir maceranin icine girer ve kendisine verilen gorevleri basariyla yerine getirir.

Televizyon bir cazibe merkezi olarak hayatimizin bas kosesine oturdu. Yirmi dort saat yayin yapan kanallarla tam bir goruntu sarhoslugu yasiyoruz. Aliskanliklarimiz, konusma bicimimiz, iliskilerimiz televizyona endekslenmiş sanki. „Eglenceli‟, „renkli‟ bir hayat yasamaya basladik. Resmi ideolojinin yasaklilari, toplum kiyisinda yasayanlar butun „giz‟leriyle evlerimizde artik. Kameralar pervasizca mahrumiyetimizin en ucra koselerine giriyorlar. Siddetin butun turleriyle tanistik. „Reality Show‟larla kan ve acinin da bir satis degeri oldugunu ogrendik. Kapitalizmin en temel ozelligi olan rekabetin insanlari nasil vahsilestirdigini gorduk. Duygularimiz, tepkilerimiz, duyarliliklarimiz torpulendi…
Tek sesli devlet televizyonunun ardindan gelen bu denli cok secenek karsisinda nihayet „demokratiklestigimize‟ inandik; uzaktan kumanda aletini „ozgurce‟ kullanma hazziyla kendi „gucumuzun‟ farkina vardik. Peki, hayatimizi böylesine degistiren televizyon nedir? Iletisim kuramcisi Neil Postman on bes bin radyo ve televizyon kanalina sahip televizyon cilgini ABD’den hareket edecek soz ve yazi merkezli donemlerle goruntu merkezli donem arasindaki kulturel farkliliklari „hakikat‟ ve „kamu soylemi‟ acisindan ele aliyor. Ona gore, kitabin nitelikli bir kamusal soylem icin etkin bir rol oynadigi, dusunmeyi derinlestirdigi, ciddilik, tutarlilik, sureklilik ve butunluluk gibi kavramlarin yasama imkanlari buldugu Yorum Cagi daha hakiki.
Gosteri Cagi ise ideolojinin yerine kozmetigin gectigi, hakikatin imaja yenik dustugu, her seyin, „eglenceli‟ bir bicimde sunularak iceriksizlestirildigi, muthis bir enformasyon bombardimaninin insankari parcalara ayirarak tepkisizlestirdigi, hafizanin kayboldugu, algilamanin ve muhakeme yeteneginin azaldigi bir donem. Hayatimiz hakkinda karar verilen yer oldugu icin cok ciddiye alinmasi gereken politika artik fikre degil, goruntuye dayandiriliyor (ABD eski baskanlarindan Richard Nixon secimi makyajcisinin sabotaji yuzunden kaybettigini soylemisti); halkin zihnine kazinacak goruntuleruí tasarlayan imaj yoneticisinin cilaladigi „sovmen politikaci‟ tipi, partinin yerine geciyor…
Postman bizi, duygularimizi ehlilestiren renklerin otesine, eglendigimiz seyin ne oldugunu dusunmeye cagiriyor…