Alle Bøger

Cocuklugumun oturma odasinda tek basimayim. Eskiden burada annem sarki söyler, babam yillardir görmedigim yasak kitabi okur, agabeyim ise bir tahtaya civi cakardi. Bunlarin hepsi asirlar evveldi ve o zamanlar, cocuklugun sonsuza dek sürecegini aciyla hissetsem de, daha mutluydum gibime geliyor… Bundan sonra evde uyumaya devam etsem de, bu gece oturma odasiyla vedalastigimi hissediyorum. Yatmak icimden gelmiyor, uykum da yok. Derin bir hüzün icindeyim. Sardunyalari cam kenarindan kaldiriyorum ve gökyüzüne, esip gecen bulutlarin arasinda hafice sallanan yeni ayin besigi altinda isildayan kücük yildiza bakiyorum. Johannes V. Jensen’in, bircok kere okudugumdan uzun bölümlerini ezbere bildigim Buzul adli romanindan birkac satiri kendi kendime söylüyorum: “Kah sabah kah aksam yildizi gibi parliyor annesinin koynunda öldürülen kücük kiz, sonsuz yollarda beyaz ve dalgin, yalniz basina gezen, kendi oyununa kapilmis bir cocuk ruhu gibi.” …
Bu cümleler, bana ebediyen kaybettigim Ruth’u hatirlatiyor ve gözlerimden yaslar akiyor. Kücük, kalp seklinde agziyla, gözleri parlak ve kudretli Ruth. Herkese laf yetistiren, yüregi sevgi dolu, kücük, kayip arkadasim. Arkadasligimiz da cocuklugum gibi sona erdi. Günes yanigi gibi, cocuklugumun son parcaciklari simdi üstümden pul pul dökülüyor ve altindan ters, imkansiz bir yetiskin beliriyor. Gece, pencerenin önünden gecedursun, siir defterimi okuyorum ve ben farkina varmadan, cocuklugum usulca, hayatimin sonuna kadar benim icin bir bilgi ve tecrübe kaynagi olacak, su insan ruhunun kütüphanesi olan bellegimin dibine cöküyor.

TOVE DITLEVSEN

“Sadece bes ulkenin butun dunyanin kaderini etkileyecek konularda karar vermesi ne ahlaki ne adildir. Dunya bes ulkeden buyuktur.”

“Adil ve daha surdurulebilir bir kuresel barisin temini icin cok kulturlulugu ve cok kutuplulugu yansitan bir BM’ye ihtiyac vardir. Dunya ne tek kutuplu ne de iki kutupludur, ne hakim bir kulturun ne de birkac imtiyaz sahibi aktorun kulturel hegemonyasi altindadir.

Cok kutuplu, cok merkezli, cok kulturlu, daha kapsayici ve adil bir dunya insa etmek mumkundur. Boylesi bir dunya icin ilk adres BM’dir. barisin, istikrarin, adaletin ve etkin kuresel yonetisimin yolu, BM’nin reforma tabi tutulmasindan gecmektedir. BM reformu ve ozellikle Guvenlik Konseyi’nin yapisinin yeniden olusturulmasi, elbette tum dunya ulkelerinin uzlasmasiyla hayata gececektir.

Biz Turkiye olarak, bu cercevedeki teklifimizi uzun zamandir ifade ediyor ve tum ulkelerin tartismasina aciyoruz. cozum onerimiz ise ‘Dunya besten Buyuktur’ ifadesinde kendini bulan, BM Guvenlik Konseyi’nin yapisinin degistirilmesini merkeze alan bir perspektifin hâakim kilinmasidir. Konsey’in kitalari, inanclari, kokenleri ve kulturleri mumkun olan en adil sekilde temsil edecek bir yapiya kavusturulacak sekilde yeniden yapilandirilmasi cozum ve kuresel barisin tesisi icin devrimsel bir adim olacaktir.”

Dava, Korku Cagi diye adlandirilan 20. yuzyilda insanoglunun artik neredeyse kurtulunmasi olanaksiz bir yazgiya donusen kusatilmis yasaminin oykusudur.

Bu cagda korku egemendir, cunku insan, hemcinsleriyle insanca bir dil aracligiyla iletisim kurabilme, boyle bir dille insanca tepkiler uyandirabilme olanagindan yoksun kalmistir.

Albert Camus’nun deyisiyle, bu olanagin bulunmadigi bir cag artik ancak “Korku Cagi” diye adlandirilabilir.

Kafka’nin Dava’da betimledigi yargilama sureci, boyle bir cagin en guclu simgelerinden biridir ve onun eseri, insan insanın korkusu olarak kaldigi surece, guncelligini hic yitirmeyecektir.

Deniz Kiyisinda Kosan Ala Kopek, Cengiz Aytmatov’un mitoloji ile gundelik hayati bir araya getirdigi ve insanligin en buyuk erdemlerinden olan metanet ve fedakarligin trajik hayatlarimizda ne kadar buyuk bir oneme sahip oldugunu essiz bir uslupla anlattigi hikayesidir.

Okuyucuyu huzunlendiren ve tesiri altina alan bu hikaye, Aytmatov’un diger hikayelerinden farkli olarak bir bozkirda degil, denizin tam ortasinda gecer. Bir yaratilis efsanesi ile baslayan hikayede bir babanin, evladi icin hayatindan vazgecisinden bahsedilir.

Hatta yalnizca bir babanin degil, kucuk bir cocuk olan Kirisk’in yasamasi icin uc adamin olume gidisi adeta yureginize islenerek anlatilir. “Koca bir denizin ortasinda susuzluktan olup gitmek korkunc bir sey.

Eskiden ovundugu nesi varsa hepsi yok olup gitmisti ve olum hic de uzak degildi artik. Ama gogusundeki yuregi yine genclik yillarindaki arzularla, tutkuyla carpiyor, gonlu kocamiyordu.

Ne buyuk bir felaketti gonlun hic yaslanmamasi! Cunku, gonul yaslanmayinca, dusleri, dusunceleri de degismiyordu. Ve insan ancak ruyada, dusuncelerde hur ve olumuzdu…