Hayata Dokunan Öyküler

Belki binlerce oyku, hikaye, mesel, masal okudum bu calismayi hazirlarken. Bunun en basta benim dusunce ve hayal hamuruma muazzam katkilari oldugunu bizzat gordum. Yuzyillar boyunca halk irfanin bu oyku, mesel ve hikayeler yoluyla tasindigini, hikayelerle, oykulerle dusunmenin insanda ayri bir bilgelik insa ettigini bir daha kavramak olaganustuydu dogrusu. Iyice anladim ki insanlara saatlerce teorik ve teknik terimlerle konusmak yerine bir oyku anlatmak, bir temsil getirmek, bir nukte yapmak yeterli olabilmektedir. O vakit dusundum ki bilgelik, erdem, anlam, anlasmak her zaman yuce daglarin basinda bir mor isik halesi seklinde belirmez. Cogu kere o yuze dagin eteklerindeki kucuk mutevazi bir cakil tasinin bagrinda uyuklamaktadir. Oyku okuyabilene, mesel soyleyebilene, “Hayata Dokunabilene” ne mutlu…