Avrupa

Islamiyet’in Bati dunyasindaki varligi, uzun suredir tartisiliyor. 11 Eylul’den sonra “teror tehdidi” etrafinda olusan guvenlik teyakkuzu ve Islamofobi, bu tartismanin one cikan ama gorusu karartan bir cephesi. Avrupa’da Musluman gocmen topluluklarinin artan nufusu ve etkinligi, daha genis ve derin bir sosyolojik ilginin konusu. Bir de, Muslumanligi secen, Islam’a gecen Batililar var.

Esra Ozyurek, ideolojiler ve genis olcekli sosyolojik gozlemlerle sinirli kalmayip gunluk hayata nufuz eden arastirmasinda, Almanya orneginde, Musluman olan Batililarin nasil Musluman olduklarina mercek tutuyor. Hem ne gibi bir ihtida deneyiminden gecerek Islam’i benimsediklerine hem de Musluman olduktan sonra bunu nasil yasadiklarina…

“Musluman Almanlar, dogustan Musluman olan kisilerle yakin bir iliski yasadiktan sonra Musluman olmuslar ama din degistirdikten sonra kendileri ile gocmen Muslumanlar arasina bir mesafe koymuslardi”. Ozyurek’in temel bir gozlemi, bu. Islami yasama mumkun oldugunca “Alman gorunumu” verme cabalari da, bu gercegin bir vechyesidir. Ihtida eden Almanlarin/Avrupalilarin “Musluman olarak kalmalarinin ya da Ummmet’e tam olarak kabul edilmemelerine ragmen Islam’i yasamaya devam etmelerinin sebebi Selefilerdir”. Ozyurek, bu kilit tespitini, su kritik soruyla bagliyor: Avrupa’da Islam’in gelecegine Selefi akim mi damgasini vuracak?