Alle Bøger

DAHA ANLAMLI YASAMAK ICIN
ILBER ORTAYLI’DAN TAVSIYELER…

“Cesur olun. Kendinizi rahat hissettiginiz alanin disinda pencereler acin. Farkli dünyalarla ancak boyle tanisirsiniz. Ben hep yerimde dursaydim, dünyami degistirecek insanlari aramasaydim, bugun tanidiginiz ben olmazdim. Bir insanin bittigi an, miskinlige esir oldugu andir. Insan, konforundan vazgecmeyi göze almalidir. Kendi dünyasini yerinden kendisi oynatmalidir.”
Ilber Ortayli

Ilber Ortayli, yediden yetmise herkesin faydalanacagi, bilge sahsiyetinden ve yasam tecrübesinden süzülen tavsiyelerden olusan bir eserle karsimizda. Ilber Hoca bu kitapta, bir insanin, cocukluktan itibaren hayatin hemen her alaninda ihtiyac duyacagi cözümleri nasil bulabilecegini örnekler vererek anlatiyor. “Herkes kendi talihinin mimaridir” sözünü hatirlayarak, kendi yolunu cizmenin ne anlama geldigini tum kritik noktalariyla yorumluyor.

Bir ömru hakkiyla yasayabilmek ve yasanan her andan tat alabilmek icin önce ne lazimdir?
Insan hayati kac dönemden olusur ve her bir dönemde neleri tecrübe etmek gerekir? 15, 25, 40 ve 55 yaslari neden birer esiktir?
Insan kimden, ne ögrenebilir? Kendi kendini yetistirmek nasil mümkün olur?
Kisi meslegini neye göre secmelidir?
Bir isin uzmani olmak ve o uzmanlik bilgisiyle calismak icin nelere ihtiyac vardir?
Bir dil, en iyi nasil ve ne zaman ögrenilir?
En verimli sonucu alabilmek icin nasil calismak gerekir?
Sorumluluk sahibi bir insan, kendisi veya cocuklari icin nasil bir egitim modeli aramalidir?
Hayata deger katmak icin ne tür insanlari arayip bulmak gerekir?
Dogru kararlari alabilmek icin en cok kimleri dinlemek gerekir?
En iyi nasil seyahat edilir; bir sehir nasil dolasilir? Hangi müze, hangi meydan, hangi sokaklari görmek icin dünyanin bir ucuna kadar gidilebilir?
Iyi film, güzel müzik, dogru kitap nedir? Hangi temel eserleri dinlemeli, okumali ve seyretmeliyiz?
Insan yasadigi sehirden tam manasiyla nasil yararlanabilir?

“Bir Ömür Nasil Yasaniir?”, ülkemizin medariftiari olmus bir tarihcinin gözünden, insanin hayattaki anlam arayisina, bu arayisin tadini nasil cikardigina ve sürec boyunca karsilasacagi zorluklarla nasil bas etmesi gerektigine dair cok özel bir kilavuz…

“Anne, senin için hiçbir zaman yeterince iyi olamayacağım… Değil mi?”

Narsist Annelerin Kızları İçin En Etkili İyileşme Rehberi

Yeni yurumeye baslayan cocugunuz bir magazanin ortasinda ofke nobeti geciriyor. Anaokuluna giden cocugunuz giyinmeyi reddediyor. Besinci sinif ogrencisi olan cocugunuz arkadaslariyla bahcede oynamak yerine bir bankta oturmus agliyor.

Cocuklar sanki anlasmis gibi anne-babalarinin hayatlarini cekilmez hale getirmek zorundalar mı? Elbette hayır – size cikis noktasini soyleyecek tek sey onlarin gelisen beyinleridir.

Alaninda oncu ve son derece pratik olan bu kitapta noro-psikiyatrist Daniel J. Siegel ve aile danismani  Tina Payne Bryson, cocuk beyninin nasil baglantilar kurdugu ve olgunlastigini ile ilgili yeni bilimsel veriler isiginda cokus ve cileden cikma hallerinin gizemini cozuyorlar.

Karar verme ve dengeyi korumadan sorumlu olan “beynin ust kati”, yirmili yaslarin ortalarina kadar gelismeye devam eder. Ozellikle kucuk yastaki cocuklarda sag beyin ve onun duygulari, sol beynin mantigina hukmetmeye egilimlidir.

Cocuklarinizin kontrolden cikmasi ya da oyle hissetmesi bosuna degil. Bu buluslari her gun uygulayarak bir taskinligi, kavgayi ya da korkuyu, cocugunuzun beyni ile baglanti kurabilmek ve hayati gelisimine katkida bulunabilmek icin bir firsata donusturebilirsiniz.

“Insan gercekten sahip olduguna inandiklari icin caba harcar. Mesela birinin ona ait oldugunu sezerse bol keseden dagitir emeklerini de. Bosuna gitmeyeceklerine dair itimat besler icinde. Aralarindaki o bagi kuran her ne ise onu tamir etmek, saglamlastirmak, dugumlemek ister. Birinin kalbinde kiraci degil evsahibi oldugunu bilirse gercekten yerlestirilebilir iceriye.”

Alti yasindaydi Asli. Basina hic beklemedigi bir sey gelmis, babasini kaybetmisti. Olumun ne anlama geldigini yasinin gerektirdigi kadar biliyordu. Bir yere gitmek ve bir daha geri gelmemek demekti. Iyi de boyle bir sey neden mahalledeki baska cocuklarin degil de onun basina gelmisti? O kendince bunlari sorgularken bir anda bir gariplik fark etmistir. O da ne? Icindan bir ses konusuyordu. Sanki icinde baska biri vardi ama kendisi gibiydi. Fakat kendi icinden gelen bu ses pek de ciceklerden, boceklerden, kuslardan bahsetmiyordu. Hep bir karamsarlik hep bir kendini kotuleme halinde konusup duruyordu. Susmuyordu da dili kopasica.

Asli icsesine alismaya calismadursun, zaman da akiyordu. Buyuyor, okula basliyor, ilkokulu bitiriyor, ortaokul ve lise icin baska bir okula gidiyor, ardindan ergenligin verdigi sinirsiz asilikle pek de calismadigi halde anneannesinin dualarindan olsa gerek universitiyi kazanıyordu. O buyudukce icsesi de buyuyor, gun gectikce daha da karamsar hallere burunuyordu. Asli’nin ise aklina super bir fikir geliyordu: Saci pembeye boyamak! Cunku sacini pembeye boyarsa aklina da tozpembe seyler gelirdi muhakkak.

Asli Kocaeli’nin, okurken gozlerinizdeki yaslarin yer yer gulmekten yer yer huzenlenmekten dusmeye hazir ve nazir bir halde bekleyecegi romani Carsamba Cikolatalari kalplerinizi isitmaya, ilk genclik yillarinizi hatirlatmaya geliyor!