Alle Bøger

Cocuklugumun oturma odasinda tek basimayim. Eskiden burada annem sarki söyler, babam yillardir görmedigim yasak kitabi okur, agabeyim ise bir tahtaya civi cakardi. Bunlarin hepsi asirlar evveldi ve o zamanlar, cocuklugun sonsuza dek sürecegini aciyla hissetsem de, daha mutluydum gibime geliyor… Bundan sonra evde uyumaya devam etsem de, bu gece oturma odasiyla vedalastigimi hissediyorum. Yatmak icimden gelmiyor, uykum da yok. Derin bir hüzün icindeyim. Sardunyalari cam kenarindan kaldiriyorum ve gökyüzüne, esip gecen bulutlarin arasinda hafice sallanan yeni ayin besigi altinda isildayan kücük yildiza bakiyorum. Johannes V. Jensen’in, bircok kere okudugumdan uzun bölümlerini ezbere bildigim Buzul adli romanindan birkac satiri kendi kendime söylüyorum: “Kah sabah kah aksam yildizi gibi parliyor annesinin koynunda öldürülen kücük kiz, sonsuz yollarda beyaz ve dalgin, yalniz basina gezen, kendi oyununa kapilmis bir cocuk ruhu gibi.” …
Bu cümleler, bana ebediyen kaybettigim Ruth’u hatirlatiyor ve gözlerimden yaslar akiyor. Kücük, kalp seklinde agziyla, gözleri parlak ve kudretli Ruth. Herkese laf yetistiren, yüregi sevgi dolu, kücük, kayip arkadasim. Arkadasligimiz da cocuklugum gibi sona erdi. Günes yanigi gibi, cocuklugumun son parcaciklari simdi üstümden pul pul dökülüyor ve altindan ters, imkansiz bir yetiskin beliriyor. Gece, pencerenin önünden gecedursun, siir defterimi okuyorum ve ben farkina varmadan, cocuklugum usulca, hayatimin sonuna kadar benim icin bir bilgi ve tecrübe kaynagi olacak, su insan ruhunun kütüphanesi olan bellegimin dibine cöküyor.

TOVE DITLEVSEN

Dede Korkut Kitabi Türk dilinin bir saheseri olarak Türk töresi etrafinda bir insani milli ve manevi degerlerle donatmaya kafidir. Bu esere adini vermis olan Dede Korkut, Türk’ün efsanevi kisisi, bilge adami ve ozanlarin piri olup destanlar onun tarafindan düzülüp kosulmustur. Hikayeler, öncelikle sözlü edebi ortamda dilden dile aktarilmis daha sonra ise isimsiz kahramanlar tarafindan yaziya gecirilmistir. Orhan Saik Gökyay mükemmel üslubuyla, Türk milletinin “adi sani yok olmasin” diye eseri günümüz insaninin da anlayabilecegi dilde hazirlayarak genc dimaglardaki milli benligi taze tutmayi hedeflemistir.

Turkuleri cocuklugumda da seviyordum. Kerpic evimizin baskosesinde gunun belirli saatlerinde acik duran pilli radyoda surekli “Turkuler Gecidi” programi olsun isterdim. Olmazdi. Hayal kurmayi cocuklugumda da seviyordum. Helal lokma ugruna mevsimlerin tamaminda calisan babam, maddi guclukler cekmeden evlatlarini okutabilsin isterdim. Olmazdi. Mutlu olmayi cocuklugumda da seviyordum. Gun gorsun diye evlatlari bir gun olsun tatil yapmadan babama destek olan annem yorulmasin isterdim. Olmazdi.

“Su yuce daglari duman kaplamis.
Yine mi gurbetten kara haber var?
Seher vakti burda kimler aglamis?
Cimenler ustunde gozyaslari var.”