Hikaye

Cengiz Aytmatov’un birbirinden guzel uc hikayesinin yer aldigi kitap: Aslinda insan, mekan ve hafiza arasinda birbirini surekli besleyen iliskinin goz onune serilmesi bakimindan buyuk onem tasiyor. Aytmatov, Asker Cocugu isimli hikayesinde tipki cocuk kahramanlarin oldugu diger hikayelerindeki gibi, cocuga ucsuz bucaksiz bir hayal dunyasi vermistir. Yazarın bu hikayesinde yetim bir cocugun babaya duydugu hasret okuyucuya oyle kuvvetli hissettirilmistir ki kisacik bir hikayede bunu basarmak elbette Aytmatov’un ustaligini bir kez daha ispatlamaktadir. Beyaz Yagmur hikayesinde askin tertemiz halini, Yildirim Sesli Manasci’da ise olumuz olanin fikir oldugunu anlatan Aytmatov, su sozlerle Kirgiz kahramanini bir Manas anlaticisina donusturur: “Bu dunyada insanlar dogar ve olur. (…) Ama dunyada, insan hafizasi zamana meydan okur. Insanin kendi hayati, goz acip kapatincaya kadar gecen zaman kadar kisadir. Olumuz olan dusuncedir, fikirdir. Ve bu fikirler insandan insana gecer. Olumuz olan Manas’tir”