dünya edebiyatı

Hikâye ve romanlarıyla tanınan Cengiz Aytmatov, bir tiyatro oyunuyla karşımıza çıkıyor bu kez.
Çok yönlülüğüyle dikkat çeken bu eserin dar alanında, savaş sırasında arkadaşlarını ihbar ederek sürgüne gönderilmesine neden olan kişiler arasındaki dostluk, hak, adalet, güven, sevgi gibi duygular sorgulanır. Daha geniş alanında ise insanoğlunun saflığı, toplumdaki konumu, toplum ve zaman önündeki sorumluluğu gibi meseleler etrafında tartışılır ve sanata dair çok çeşitli sorulara yanıt aranır. Sürgüne gönderilen ve bunun sonucunda yeteneğinden olan arkadaşları Sabur’un vaktiyle sorduğu soru, eserin de temel sorusudur aslında: İnsan nasıl insan olmalıdır.

Cengiz Aytmatov, en önemli hikâyelerinden dördünün yer aldığı bu kitapta “yüzleşme” meselesini ele alır: İnsan kendisiyle, ötekilerle, hayatla nasıl yüzleşir?

Yüz Yüze, yeni evlenen bir çiftin trajik hikâyesidir. Evliliğinin baharındayken savaş patlak verince askere gitmek zorunda kalan Cumabay ölüm korkusuna yenik düşer ve askerden kaçar. Geceleri gizlenerek evinde, gündüzleriyse mağaralarda yaşamaktadır. Zorlu koşullar onu gitgide daha fazla etkilemeye ve değiştirmeye başlar. Kötülük sabit bir töz değildir, koşullar insanı etkiler ve değiştirir. İyilik, kötülük ve değişim üzerine harika bir hikâyedir Yüz Yüze.

Askerin Oğlu, babası savaşta ölen bir yetimin hikâyesidir. İnsanın gerçekte yetim olmadığını, olamayacağını çarpıcı bir şekilde gözler önüne serer. İnsanı toplum yetim yapar!

Deve Gözü, insanın doğayla ve olumsuz koşullarla mücadelesini anlatır. Zor, karşısında yenik düşerseniz zordur. Oysa hep daha ötesini hayal edenler kazanır nihayetinde!

Oğulla Görüşme’de kahramanımız yaşlanmıştır. Yıllar önce vuku bulan ama yüzleşilemediği için kapanmayan bir yara bir gün aniden açılır. Savaşta ölen oğlu aklına gelir adamın ve aslında onun ölmediğini anlar… Baba ölmedikçe oğul, oğul ölmedikçe de baba yaşamaya devam eder!