Televizyon Olduren Eglence

Televizyon bir cazibe merkezi olarak hayatimizin bas kosesine oturdu. Yirmi dort saat yayin yapan kanallarla tam bir goruntu sarhoslugu yasiyoruz.

Aliskanliklarimiz, konusma bicimimiz, iliskilerimiz televizyona endekslendi sanki. “Eglenceli”, “renkli” bir hayat yasamaya basladik. Resmi ideolojinin yasaklilari, toplum kiyisinda yasayanlar butun “giz”leriyle evlerimizde artik. Kameralar pervasizca mahremiyetimizin en ucra koselerine giriyorlar.

Siddetin butun turleriyle tanistik. “Reality show”larla kan ve acinin da bir satis degeri oldugunu, reklam alabileceklerini ogrendik. Kapitalizmin en temel ozelligi olan rekabetin insanlari nasil vahsilestirdigini, igrenclestirdigini gorduk. Duygularimiz, tepkilerimiz, duyarliliklarimiz torpulendi…