Sir: Asiklar Ölmez-Bir Yahya Efendi Romani

“Bazilari vardir ki yasarken oludurlerr ve bazilari da oluyken diri. Gonlu olü olanin bedeni diri olsa da olüdür. Gonlünün sirrini bilen olse dahi diri… Ölmek dedikleri o sebeple hep ayni degildir iste. Bu alemi ölü gibi yasayanlar öte alemde diri gibi dolasirlar” dedi Yahya Efendi. Gözlerini kisarak Besiktas sırtlarindan deryaya bakiyordu. Ölüm bedeni öldürüyor lakin gonlüne dokunmuyordu insanin. … Eskiler Istanbul’un dort manevi muhafizi var diye inanirlarmis. Iste Yahya Efendi o dort manevi muhafizdan biri… Ölse de vazifesi bitmeyen bir gonül eri… Cihan Sultani Kanuni Sultan Süleyman’in sutkardesi Istanbul’un sahipleri toprağin üstünde yasayanlar degil, altinda yasayanlardir. “Ölümsüz bir ask mi istiyorsun o vakit ölümsüz olan bir sevgiliye asik ol” diyor eskiler iste ben de öyle bir asikdan bahis açiyorum bu kez. Bu dünyadan gocüp giden ama ölmeden birinden… Yahya Efendi’den… Zira Yunus’un da dedigi gibi “Asiklar ölmez…” … Ölenler yok mu oluyorlar sanıyorsun kari? Ya ölmeyen ölüler de varsa?”