Benim Kucuk Dostlarim

Bir yasindan, yirmi yasina kadar her çocuk, bence zevkle okunmaya deger merakli bir kitap; karsisinda uzun uzun, hayran hayran dusunulecek bir bilinmeyenler alemidir.
Yirmi bir yildan beri bu kitaplari yaprak yaprak, satir satir okumaya ve anlamaya calisiyorum. Fakat hala “Cocuk” adli kitapta anlayamadigim, sokemedigim cumlelere rastladigim olur. Bu itirafimdan sonra, okuyucularim bu eserde, tecrübelerin belki hakli; fakat herhalde soguk ve tatsiz gururunu elbette aramayacaklardir.
Hayir, sevgili okurlarim, elinizdeki kitap, agirbasli, psikolojik bir eser olmak iddiasinda degildir. Buna bir “hikaye kitabi” da denilemez. Cunku icinde bir damlacik hayal bulamayacaksiniz.
Ben bu kitapta, sadece gorduklerimi ve duyduklarimi -isittiklerimi degil, hissettiklerimi- sunuyorum. O kadar cok sevdigim “Kucuk Dostlarimi”, daha dogrusu binlerce kucuk dostumdan, rastgele birkacini okurlarima da tanitmak istedim.