Yabanci

Baskalarindan daha erken olecektim, orasi asikardi. Ama herkesin bildigi gibi, hayat yasamaya degmez.

Meursault, annesinin oldugunu ogrendigi gun cenazeye katilmak uzere yola cikar, hava cok sicaktir. Gun boyu hissettikleri dis dunyaya ait uyaricilardan oteye gecmez; sicak, isik onu rahatsiz eder, dikkati kendi bedeni uzerindedir. Herkes ondan bir ogul olarak duygusal bir tepki beklerken o duysal dunyaya dikkat kesilmistir. Halbuki onun kayitsizligi, sadece annesinin olumuyle ilgili degildir. Birkac gun sonra issiz bir kumsalda yururken, onu telafi edilmez bir eylemde bulunmaya sevk edecek olan da ayni kayitsizliktir.

Meursault, anlamin olmadigi yerde bir anlam varmis gibi davranmayi reddeder, Yabanci’nin cikis noktasini olusturan da budur. Camus, sacma felsefesinin temel unsurlarini Meursault’da bir araya getirerek, toplumsal duzenle bireyin ozgurlugu arasindaki acmazi, kisinin kendine ve topluma karsi yabancilasmasini aciga vuran kult bir roman ortaya koyar.

“Camus’nun karamsarligi kabullenis degil, tam aksine bir eylem hatta isyan cagrisidir. Romani bitirdikten sonra Meursault’ya karsi karisik hisler beslesek de dunyanin iyi bir yer olmadigina ve degismesi gerektigine inaniriz.” Mario Vargas Llosa

#fransizromani #yabancilasma #toplum #sacmafelsefesi #burjuvaahlaki #felsefiroman