Seker Portakali

“Ne guzel bir seker portakali fidaniymis bu! Hem bak, dikeni de yok. Pek de kisilik sahibiymis, seker portakali oldugu ta uzaktan belli. Ben senin boyunda olsaydim baska sey istemezdim.”
“Ama ben buyuk bir agac istiyordum.”
“Iyi dusun, Zeze. Henüz gencecik bir fidan bu. Bir gun koca bir agaca donusecek. Seninle beraber buyuyecek. Iki kardes gibi iyi anlasacaksiniz. Dalini gordun mu? Bir tanecik dali olsa da sanki özellikle senin binmen icin hazirlanmis bir ata benziyor.”

Brezilya edebiyatinin klasiklerinden Seker Portakali, Jose Mauro de Vasconcelos’un basyapiti kabul edilir. Yetiskinler dunyasinin sinirlamalarina hayal gucuyle meydan okuyan Zeze’nin yoksulluk, aci ve umit dolu hikayesi yazarin cocuklugundan derin izler tasir.

Bes yasindaki Zeze hemen her seyi tek basina ögrenir: sadece bilye oynamayi ve arabalara asilmayi degil, okumayi ve sokak sarkicilarinin ezgilerini de. En yakin sirdasiysa, anlattiklarina kulak veren ve Minguinho adini verdigi bir seker portakali fidanidir…

Seker Portakali’nin baskahramani Zeze’nin buyudukce yasadigi seruvenleri, yazarin Gunesi Uyandiralim ve Delifisek romanlarinda izleyebilirsiniz.