Benim Kucuk Dostlarim

Bir yasindan, yirmi yasina kadar her cocuk, bence zevkle okunmaya deger merakli bir kitap; karsisinda uzun uzun, hayran hayran dusunulecek bir bilinmeyenler âlemidir.

Yirmi bir yildan beri bu kitaplari yaprak yaprak, satir satir okumaya ve anlamaya calisiyorum.Fakat hâlâ “Cocuk” adli kitapta anlayamadigim, sokemedigim cumlelere rastladigim olur. Bu itirafimdan sonra, okuyucularim bu eserde, tecrubelerin belki hakli; fakat herhâlde soguk ve tatsiz gururunu elbette aramayacaklardir.

Hayir, sevgili okurlarim, elinizdeki kitap, agirbasli, psikolojik bir eser olmak iddiasinda degildir. Buna bir “hikâye kitabi” da denilemez. Cunku icinde bir damlacik hayal bulamayacaksiniz. Ben bu kitapta, sadece gorduklerimi ve duyduklarimi  – isittiklerimi degil, hissettiklerimi- sunuyorum.

O kadar cok sevdiğgim “Kucuk Dostlarim”i, daha dogrusu binlerce kucuk dostumdan, rastgele birkacini okurlarima da tanitmak istedim.