Nietzsche ve Babaannem

Nietzsche felsefeciydi. Babaannemse yalnizca bu gezegende yasayan biri. İlla ki bir etiket vermek gerekirse, ev hanimi.

Nietzsche, universitede ders verirdi. Babaannem, okuma yazma bilmezdi. Hayatinda hic okul yuzu gormemisti. Cok taninmis biriydi Nietzsche; butun Avrupa ondan hayranlikla bahsederdi.

Babaannemse yalnizca kendi koyunde tanindi. Nietzsche ve babaannem, ayni gezegenin misafiri ollar. İkisi de, bir anne ve babadan dunyaya geldiler.

Ayni donanimlara sahiptiler. Ne Nietzsche’nin fazlasi vardi, ne babaannemin eksigi. İkisinin de bir karar vermesi gerekiyordu. Tercih etmedikleri bir dunyada, yaşamlarini sonsuza dek etkileyecek bir ‘tercih’te bulunmaliydilar.

İste o karar aşamasinda yollari birbirinden ayrildi. Ayni gezegenin iki yolcusu, iki ayri yone gitti. Nietzsche kolay olani secti, babaannemse zor yolu.