Cicek Senfonisi

“Ozdemir Asaf’in sairdeki ‘ikinci kisi’ problemini, ikinci kisi ile kendi arasindaki baintilari cesitli yonlerden derinlestirdigi, yasayisini dolduran davranislari soyutlastirarak bir dusunce planina yukselttigi, bunu yaparken de, 1950 siirinin ortak bicim anlayisindan ayri, ozel bir dil kullandigi gorulur; celismeli, oyunlu bir mantik duzeninde misra sayisini cok kere en aza indirdigi de olur.”
Behcet Necatigil

“Ozdemir Asaf 1950’lerde kisiligini buldugu, siirinin ozelliklerini belirginlestirdigi zaman, butun akimlarin disinda bir sairidi. Dusunceleri, duygulari yogunlastirip kisacik siirler yazisiyle Uzak Dogu ulkelerinin bilge sairlerine benziyordu. Bu ozelligiyle Garip akiminin ilk gunlerine de baglanabilirdi, ama o akim icinde fazla bir yer tutmayan bu anlayis, Ozdemir Asaf’ta dusunceye iyice agirlik verilerek benimsenmis, ozenle islenmis, gelistirilmistir. Siir dusuncelerin, duygularin yogunlastirilmasinda araniliyordu. Uzun siirlerde bile parcalarin bu anlayisla ele alindigi acikti.”
Memet Fuat

“Cicek Senfonisi – Toplu Siirler cagdas Turk siirinin en ozgun isimlerinden biri olan Ozdemir Asaf’in sagliginda yayimladigi yedi siir kitabini bir araya getiriyor: Dunya Kacti Gozyme, Sen Sen Sen, Bir Kapi Onunde, Yumsoftliklar Degil, Nasilsin, Cicekleri Yemeyin, Yalnizlik Paylasilmaz.