Aise (R.a.)

Ben Aise…
Muhammed’in Aise’siyim…
Salat ve selam uzerine olsun…
Karasevdalisiyim Resulullah’in…
Salat ve selam uzerine olsun…

Ben Aise…
Gozleriyim geceyle gunduzun…
Onlar ki birbiri ardindan gelerek dizildiler sirete…
Ben Aise…
Sahidiyim vahyin…
Ta-Ha ve Yasin’in…

Ben Aise…
Yoldasiyim Son Resul’ün…

O, Peygamberimizin (asm) en sadik dostu Hz. Ebubekir’in kizi…
Teymogullari gibi seckin bir ailenin en ince terbiyesiyle yetismis, kucuk
yaslarindan itibaren zekasiyla isil isil parlayan, Peygamberimizin (asm)
“Seni kordugum gibi seviyorum” dedigi bir es…
Hayati tumuyle askla, sadakatle, cesaretle orulmus bir kutlu anne…
Buyuk bir hadis rivayetcisi, Muslumanlarin ögretmeni…
Peygamberimiz (asm) bazen sikintili bazen neseli zamanlarda
“Konus Hümeyra” diye seslendigi bir siginak…

Sibel Eraslan, guclu kalemiyle bu kutlu kadini, Muminlerin Annesi
Hazreti Aise’yi (R.a.) yazdi.
Onun sonsuz bir baglilik, fedakarlik ve ask dolu hayatindan tüten misk
kokusunu hissedebilmek icin…