11. Peron

“Esim ‘Almanya’ya gidiyorum’ dediginde hic ses etmedim. Adini  ilk defa duyuyordum. ‘Yolculuk trenle uc gun suruyor.’ dedigi o an anladim. Demek benden bu kadar uzaga gidiyordu.”

“Esimden bant gelmis, butun ev teybin basindayiz. Esim bantta ‘Iyisiniz insallah’ diyor, butun ev ‘Iyiyiz iyiyiz’ diyor. ‘Koye kar inmistir.’ diyor, herkes ‘Indi indi.’ diyor. En son anasini, babasini herkesi andi, ‘Kalanlara da hasretle selam ederim.’ dedi. Iste o kalan bendim.”

“Bazi aileler vardi hani, cok onemsenmezdi. Ama her bayram kapinizi calar, az oturup giderdi. Biz iste o aileydik.’

18 yil Essen’de calistik ama adres sormadan bir yeri bulamiyorduk. Biz hep sehrin altini gorduk, ustunu gormedik ki bilelim.”

“O zamanlar tek firma vardi, o goturuyordu cenazemizi memlekete. Ama hafta sonu kapaliydi. Biz de ne yapalim, ‘Insallah hafta ici oluruz diyorduk.”