Mis Gibi

Resim yapmak Ramon’a mutluluk verirdi. Sinirsiz hayal gucu kalemin beyaz bir sayfayla bulustugu an cosarcasina harekete gecerdi. Ancak agabeyi yuzunden bu coskusu bitiverdi, artik cizemiyor, hep mukemmeli ariyordu.

Kiz kardesi „dogru‟ resim yapmaya calisnasini anlamsiz oldugunu; denizmis gibi, dagmis gibi, balikmis gibi cizdiği tum kendine ozgu resimlerin ona zenginlik kattigini soyledigi gun Ramon mutlulugu yeniden yakaladi.

Peter H. Reynolds, Mis Gibi adli oykusuyle gizli kalmis yeteneklerin ortaya cikmasina isik tutarak bize icimizdeki yaratici gucu ateslememizi soyluyor.